สวัสดีค่ะ ขอเริ่มเรื่องเลยน่ะค่ะ เรากับแฟนเรียนคนหล่ะมหาลัยกันค่ะ เรากับแฟนคบกันได้2เดือนแล้วค่ะ แต่จู่ๆเขาก้อมีท่าทีที่เปลี่ยนไป ไม่ค่อยมีเวลาให้กับเรา ซึ่งเราก็เข้าใจน่ะค่ะว่าต่างคนก็ต่างเรียน กิจกรรมในมหาลัยเยอะ เราเลิกก็เรียนเกือบ2ทุ่ม เราก็เข้าใจค่ะเพราะต่างคนต่างก็มีเวลาส่วนตัว แต่ พฤติกรรมของเขาเปลี่ยนไปตรงที่ไม่ค่อยโทรหา ไม่ค่อยไลน์มา. แล้วเขาก็เริ่มโกหกและเราก็รู้น่ะค่ะว่าเขาโกหกเรา แต่เราก็เลือกที่จะเก็บไว้คนเดียวเผื่อวันหนึ่งเขาจะคิดได้แล้วเดินเข้ามาพูดความจริงกับเราเอง ถ้างั้นเราขอเล่าเหตุการณ์ที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปน่ะค่ะ เราขอสมมุติชื่อเพื่อนผู้หญิงของแฟนเราว่าบีน่ะค่ะ.
ประเด็นแรกเลยค่ะที่ทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆ เพราะเขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเราเลย ซึ่งในความคิดของเรา เราคิดว่าเป็นแฟนกันก้อไม่ควรมีเรื่องที่ต้องปิดบังกัน ขอเข้าเรื่องเลยน่ะค่ะคือแฟนเราจะชอบไปรับไปส่งบีไปมหาลัยทุกๆวัน และเกือบทุกครั้งหรืออาจจะทุกครั้งเลยมั้งค่ะ ถึงกับขึ้นไปรับ ไปส่งที่ห้องพักเลยค่ะ มีครั้งหนึ่งเราเคยโทรไปหาแฟนเราและตอนนั้นที่เราโทรไปมันดันตรงกับที่แฟนเราอยู่ห้องบีด้วย แล้วบีก้อรับสายโทรศัพท์แทนแฟนเรา แล้วบอกว่าแฟนเราลงไปซื้อของข้างล่าง แล้วเราก้อวางสาย เราวางสายไปไม่ถึง
5นาทีมั้งค่ะแฟนเราก้อโทรกลับมา คุยกับเราปกติเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเราก้อเลือกที่จะเงียบไปก่อน พยายามที่จะไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากทะเลาะกัน
อ่อ ใช่ จริงซิค่ะเราลืมบอกไปว่าที่เรารู้ว่าแฟนเราไปรับไปส่งบีทุกวันก้อเพราะว่าก่อนหน้านั้นแฟนเราชวนเราไปเที่ยวแล้วสถานที่ที่เราไปเที่ยวกับแฟนมันใกล้กับหอพักของบี แล้วบังเอิญว่าวันนั้นคนเยอะมากๆไม่มีที่จอดรถ แฟนเราก้อเลยขับรถไปจอดที่หอพักของบี พอถึงหอพักบีปุ๊ปเราก้อลงจากรถ แล้วก้อมีคุณลุง รปภ.มาบอกว่า "ตรงนี้จอดรถไม่ได้น่ะพ่อหนุ่ม ลุงเห็นพ่อหนุ่มมาจอดรถทุกวัน เลยอยากให้ย้ายไปจอดอีกฝั่งนึง" ตอนนั้นเราเริ่มแปลกใจแล้วแหละ เราเลยแอบไปถามลุงรปภ.ว่าเขามาที่นี่บ่อยขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ แล้วลุงเค้าก้อบอกเรามาว่า"โอ้ย !!!!!หนู. พ่อหนุ่มคนนี้มาจนลุงจำทะเบียนรถได้แล้วแหละ" ซึ่งมันทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆที่เขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเราเลยจะปิดบังทำไมถ้าไม่ได้นอกใจกัน แต่เรายังจับไม่ติดอย่างคาหนังคาเขา
แล้วมีอีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้หนูโกรธเขามากๆ คือ ในวันนั้นเนี๊ยะเราต้องรีบกลับบ้านวันนั้นเป็นวันศุกร์ แต่ปกติเราก็กลับบ้านทุกวันศุกร์อยู่แล้ว แล้วเราก็นั่งรถตู้กลับสมุทรปราการ ซึ่งก่อนที่เราจะขึ้นรถกลับบ้านเราก็ได้โทรไปบอกแฟนว่า วันนี้ว่างรึเปล่ามารับเราที่เมกะบางนาได้ไหม แล้วเค้าก้อรับปากเราเป็นอย่างดีเลยว่าจะมารับเรา
แต่พอเรานั่งรถมาถึงเมกะ เราก้อโทรไปบอกเค้าอีกทีว่าเราถึงแล้วน่ะ แกอยุไหน ออกมารับเรายัง แล้วเค้าก้อบอกเรามาว่า"มีเรียน ถึง5โมงเย็น รอก่อนได้ไหม"พอเราเปิดดูตารางเรียนเค้าก็ปรากฎว่าเค้ามีเรียนแค่4โมงเอง แล้วเราก้อถามย้ำอีกทีว่า "5โมงจริงๆเหรอ" เค้าก้อตอบเรากลับมาว่า "เฮ้ย!!!!!ไม่ใช่ๆ 4โมงๆ แค่นี้ก่อนน่ะขับรถอยู่" แต่เวลาที่เราโทรไปหาเค้าตอนนั้นมันแค่บาย3โมงเอง ซึ่งเวลานั้นเค้าก็ต้องเรียนอยู่ซิ ไม่ใช่มาขับรถอยู่ แล้วสักพักเค้าก้อโทรมาอีกบอกเราว่า"ไปรับไม่ได้แล้วน่ะเพราะมีธุระด่วน แต่ตอนที่คุยกับเค้าอ่ะเราได้ยินเสียงเพื่อนๆเขาพูดคุยหัวเราะกันดังมากๆ แล้วมันก้อมีประโยคหนึ่งที่ทำให้เราจุกมากๆ เสียงนั้นเราจำได้แม่นเลยมันเป็นเสียงของบีพูดว่า"โอ๊ยยยยย!!!!!ไม่ไปแล้ว ไปรับแฟนเหอะ"น้ำเสียงคือห้วนมากๆอ่ะ พอเขาได้ยินบีพูดขึ้นมาอย่างนั้น เขาก้อบอกเรามาว่า "เราว่างแล้วเดี๋ยวไปรับ" เราก้อคิดในใจว่าอ้าวเมื่อกี้บอกมีธุระ มารับไม่ได้ ทำอย่างนี้ก้อได้เหรอ เราพูดไรไม่ออกเลย เสียความรู้สึกมากกกกกกกกกก แล้วพอเขามาถึงเมกะ เค้าก้อพูดกับเราว่า "ทีหลังถ้าจะกลับแล้วจะให้ไปรับอ่ะ ต้องนัดล่วงหน้า3-4วันน่ะ จะได้ทำตัวให้ว่าง"
ปล.ช่วยบอกเราหน่อยน่ะค่ะว่าเราควรทำยังไงดี
มนุษย์แฟน อย่างงี้ก็ได้เหรอ
ประเด็นแรกเลยค่ะที่ทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆ เพราะเขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเราเลย ซึ่งในความคิดของเรา เราคิดว่าเป็นแฟนกันก้อไม่ควรมีเรื่องที่ต้องปิดบังกัน ขอเข้าเรื่องเลยน่ะค่ะคือแฟนเราจะชอบไปรับไปส่งบีไปมหาลัยทุกๆวัน และเกือบทุกครั้งหรืออาจจะทุกครั้งเลยมั้งค่ะ ถึงกับขึ้นไปรับ ไปส่งที่ห้องพักเลยค่ะ มีครั้งหนึ่งเราเคยโทรไปหาแฟนเราและตอนนั้นที่เราโทรไปมันดันตรงกับที่แฟนเราอยู่ห้องบีด้วย แล้วบีก้อรับสายโทรศัพท์แทนแฟนเรา แล้วบอกว่าแฟนเราลงไปซื้อของข้างล่าง แล้วเราก้อวางสาย เราวางสายไปไม่ถึง
5นาทีมั้งค่ะแฟนเราก้อโทรกลับมา คุยกับเราปกติเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเราก้อเลือกที่จะเงียบไปก่อน พยายามที่จะไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากทะเลาะกัน
อ่อ ใช่ จริงซิค่ะเราลืมบอกไปว่าที่เรารู้ว่าแฟนเราไปรับไปส่งบีทุกวันก้อเพราะว่าก่อนหน้านั้นแฟนเราชวนเราไปเที่ยวแล้วสถานที่ที่เราไปเที่ยวกับแฟนมันใกล้กับหอพักของบี แล้วบังเอิญว่าวันนั้นคนเยอะมากๆไม่มีที่จอดรถ แฟนเราก้อเลยขับรถไปจอดที่หอพักของบี พอถึงหอพักบีปุ๊ปเราก้อลงจากรถ แล้วก้อมีคุณลุง รปภ.มาบอกว่า "ตรงนี้จอดรถไม่ได้น่ะพ่อหนุ่ม ลุงเห็นพ่อหนุ่มมาจอดรถทุกวัน เลยอยากให้ย้ายไปจอดอีกฝั่งนึง" ตอนนั้นเราเริ่มแปลกใจแล้วแหละ เราเลยแอบไปถามลุงรปภ.ว่าเขามาที่นี่บ่อยขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ แล้วลุงเค้าก้อบอกเรามาว่า"โอ้ย !!!!!หนู. พ่อหนุ่มคนนี้มาจนลุงจำทะเบียนรถได้แล้วแหละ" ซึ่งมันทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆที่เขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเราเลยจะปิดบังทำไมถ้าไม่ได้นอกใจกัน แต่เรายังจับไม่ติดอย่างคาหนังคาเขา
แล้วมีอีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้หนูโกรธเขามากๆ คือ ในวันนั้นเนี๊ยะเราต้องรีบกลับบ้านวันนั้นเป็นวันศุกร์ แต่ปกติเราก็กลับบ้านทุกวันศุกร์อยู่แล้ว แล้วเราก็นั่งรถตู้กลับสมุทรปราการ ซึ่งก่อนที่เราจะขึ้นรถกลับบ้านเราก็ได้โทรไปบอกแฟนว่า วันนี้ว่างรึเปล่ามารับเราที่เมกะบางนาได้ไหม แล้วเค้าก้อรับปากเราเป็นอย่างดีเลยว่าจะมารับเรา
แต่พอเรานั่งรถมาถึงเมกะ เราก้อโทรไปบอกเค้าอีกทีว่าเราถึงแล้วน่ะ แกอยุไหน ออกมารับเรายัง แล้วเค้าก้อบอกเรามาว่า"มีเรียน ถึง5โมงเย็น รอก่อนได้ไหม"พอเราเปิดดูตารางเรียนเค้าก็ปรากฎว่าเค้ามีเรียนแค่4โมงเอง แล้วเราก้อถามย้ำอีกทีว่า "5โมงจริงๆเหรอ" เค้าก้อตอบเรากลับมาว่า "เฮ้ย!!!!!ไม่ใช่ๆ 4โมงๆ แค่นี้ก่อนน่ะขับรถอยู่" แต่เวลาที่เราโทรไปหาเค้าตอนนั้นมันแค่บาย3โมงเอง ซึ่งเวลานั้นเค้าก็ต้องเรียนอยู่ซิ ไม่ใช่มาขับรถอยู่ แล้วสักพักเค้าก้อโทรมาอีกบอกเราว่า"ไปรับไม่ได้แล้วน่ะเพราะมีธุระด่วน แต่ตอนที่คุยกับเค้าอ่ะเราได้ยินเสียงเพื่อนๆเขาพูดคุยหัวเราะกันดังมากๆ แล้วมันก้อมีประโยคหนึ่งที่ทำให้เราจุกมากๆ เสียงนั้นเราจำได้แม่นเลยมันเป็นเสียงของบีพูดว่า"โอ๊ยยยยย!!!!!ไม่ไปแล้ว ไปรับแฟนเหอะ"น้ำเสียงคือห้วนมากๆอ่ะ พอเขาได้ยินบีพูดขึ้นมาอย่างนั้น เขาก้อบอกเรามาว่า "เราว่างแล้วเดี๋ยวไปรับ" เราก้อคิดในใจว่าอ้าวเมื่อกี้บอกมีธุระ มารับไม่ได้ ทำอย่างนี้ก้อได้เหรอ เราพูดไรไม่ออกเลย เสียความรู้สึกมากกกกกกกกกก แล้วพอเขามาถึงเมกะ เค้าก้อพูดกับเราว่า "ทีหลังถ้าจะกลับแล้วจะให้ไปรับอ่ะ ต้องนัดล่วงหน้า3-4วันน่ะ จะได้ทำตัวให้ว่าง"
ปล.ช่วยบอกเราหน่อยน่ะค่ะว่าเราควรทำยังไงดี